Home

Met-het-oog-op-moslims

‘Met het oog op moslims’

Wat hebben Bijbel en Koran en moslims en christenen gemeenschappelijk, en waarin verschillen zij? Welke karikaturen over de islam zijn er in omloop? Kan men als christen Mohammed zien als een profeet van God? Bevat de Koran woorden van God en hoe is de ontstaansgeschiedenis van dit boek? Hoe kun je de dialoog omschrijven? Kan men de dialoog voeren zonder acht te slaan op mensenrechten?

Dit zijn een aantal vragen die worden gesteld en beantwoord in het boek ‘Met het oog op moslims’.

In dit boek wil ik inzicht geven in theologische visies op de islam en op de dialoog met moslims. Ik heb daarbij gekeken naar wat protestantse theologen in Nederland in de periode 1960 – 2010 geschreven hebben en het boek biedt een representatief beeld van vijftig jaar publicaties van protestantse zijde op dit gebied. Belangrijke theologische visies op de islam worden weergegeven, zoals van Mulder, Verkuyl, Slomp, Speelman, Wessels en anderen. Bepaalde theologen hebben de islam negatief beoordeeld: de islam is wettisch of een weg van zelfverlossing; Allah mist warmte, zijn wezen is onkenbaar en valt niet samen met zijn eigenschappen; zijn almacht overschaduwt alles. Anderen zijn veel positiever; ze zeggen dat moslims en christenen allebei één en dezelfde God [Allah] dienen en menen dat zij de dialoog met moslims nodig hebben om God te kunnen verstaan. Ik heb ook gekeken naar hoe de synode van de Protestantse Kerk in Nederland en de Raad van Kerken gesproken hebben over de islam. Daarna worden theologische visies toegespitst op vier onderwerpen: Hoe hebben auteurs geschreven over God, Jezus, de Koran en Mohammed? Is Mohammed een profeet? Bevat de Koran woorden van God? Spreken moslims en christenen over dezelfde God? Kunnen we samen vieren en bidden tot God?

Na een tussentijdse evaluatie worden in de drie volgende hoofstukken (deel 2) bouwstenen aangedragen voor de dialoog van de toekomst. Tenslotte worden ontwikkelingen in de missiologie en de theologie van de religies geschetst. Aan de orde komen christelijke visies op de islam en de vraag of de islam geplaatst kan worden in de heilsgeschiedenis: zou God een plan kunnen hebben met de islam? Duidelijk wordt dat Mohammed ook voor christenen een profeet is, ook al is hij voor hen niet DE profeet; op zijn minst kan men Mohammed met Amos vergelijken. In het laatste deel van dit hoofdstuk ontwikkel ik mijn visie op de dialoog, afgesloten door een definitie van de dialoog. Het boek kwam in mei 2016 uit bij Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer, kost € 27,50  en telt ruim 340 pagina’s. Bij mij kunt u het boek bestellen door 20 euro over te maken op rekening NL89 ABNA 0514 0982 79 t.n.v. J.D. Kraan; vermeld a.u.b. uw naam en adres!

In het belangrijkste tijdschrift op het gebied van de dialoog tussen moslims en christenen, het blad Begrip, schreef de toonaangevende islamoloog dr. Piet Reesink o.a over mijn boek: ‘ Het geheel is een compact boek, rijkelijk gevuld met verkenningen, analyses, rubriceringen, verwijzingen. Elke theoloog in Nederland en niet alleen de protestantse, die zinvol over de islam en de dialoog wil spreken, moet dit boek lezen.’ (zie Begrip, jaargang 42 nummer 3 p. 157 en 158).

Voor meer achtergrond zie het interview in de Leeuwarder Courant, de Actief, Het Nederlands Dagblad of de recensies in Het Reformatorisch Dagblad en het dagblad Trouw (zie de Verdieping van 1-2-2017).

Pakkende preken

Eind oktober 2009 heb ik in eigen beheer het boek ‘Pakkende Preken’ gepubliceerd. De titel slaat op het feit dat ik zelf gepakt ben door de teksten die ik behandeld heb; maar evengoed slaat de titel op veel hoorders, die eveneens gegrepen werden door de verhalen van toen, die zo veelzeggend zijn nu. Er staan twintig preken in het boek o.a. over Jona; de bekering van Petrus en Cornelius; over Gehazi; over de Samaritaanse vrouw; over Simon, een wetgeleerde; over de verloren zoon; over Tamar; Paulus op de Areopagus; over Chagall en Zacharia; Efeze 1, Christus en de kerk; over Hananja en Jeremia; het harnas van David; de arme wijze en de rijke dwaas; Jesaja 46: hebben wij God bedacht of Hij ons?; over Bijbel en andersgelovigen; ook een preek over boezemzonden is opgenomen. Alle preken heb ik op veel plaatsen in het land gehouden, een aantal in een themadienst over de ontmoeting tussen moslims en christenen.

Bij wijze van voorbeeld is één van de preken uit het boek, onder het hoofdje ‘Preken’, opgenomen op deze website, namelijk de preek over de centrale positie van Christus en van de kerk. Ik vind dit, naast de dialoog met moslims, een heel aangelegen punt, waar velen, misschien juist wel theologen, veel te weinig oog voor hebben.

Deze publicatie telt 142 bladzijden. Het boek is uitsluitend bij mij te krijgen. Mocht u het boek willen ontvangen dan kunt u € 15,-, overmaken op bankrekening NL89 ABNA 0514 0982 79 t.n.v. J.D. Kraan te Bergum onder de vermelding ‘Pakkende preken’. Vermeld in alle gevallen duidelijk uw naam en adres zodat ik u het boek toe kan sturen.

 

Lezingen of leerhuizen over de Islam of andere onderwerpen

Via de webmail kunt u mij vragen lezingen te houden over de Islam, de dialoog tussen moslims en christenen, de positie van islamitische vrouwen, Bijbel en Koran, Islamitisch fundamentalisme, Afghanistan en de Taliban, hoe spreekt de Bijbel over andersgelovigen?, Joden en Palestijnen etc.  Maar ook over ‘christelijke’ onderwerpen kan ik een avond of een leerhuis geven, bijvoorbeeld over getallen in de Bijbel en bij Bach, Liturgie en kerkmuziek, de Eredienst, Ontstaan en ontwikkeling van het Oude Testament, het boek Jesaja, de kerk in Pakistan, het avondmaal door de eeuwen heen, Paranormale ervaringen, Wonderen, de Da Vinci Code, hoe maak je een preek? Bijna-dood-ervaringen etc.

 

Moeten we bang zijn voor moslims en de Islam? [27-11-2010]

Ik hoor die vraag nog wel eens tijdens lezingen; recent moest ik zelfs een hele lezing geven over dat onderwerp. Het is goed, hierover nadenkend, om een paar dingen voor ogen te houden. Ten eerste zijn er helaas moslims genoeg die aanleiding geven tot angst. Er zijn moslims die God denken te dienen door zelfmoordaanslagen of andere terreurdaden; daar God een vriend van mensen is, kun je God nooit op deze manier dienen, zoals ook tal van moslims zeggen, zie hieronder op deze homepage. Er zijn ook moslims die denken in het paradijs beloond te worden voor zulke daden met schone maagden, maar u zult dat niet in de Koran vinden. Er zijn moslims zoals Mohammed B. die het begrip jihad betrekken op van alles en nog wat, tot het doden van Theo van Gogh aan toe. Zij hebben ongelijk: In de Koran betekent de grote en belangrijkste jihad de strijd voor een bepaalde persoon om een betere moslim te worden, dus in Gods naam salam [vrede] te brengen in deze wereld; de kleine jihad in de Koran betekent dat je je mag verdedigen als je aangevallen wordt. Er zijn vervolgens ook moslims waarvan je je af moet vragen hoe islamitisch zij zijn. Toen de Taliban in Afghanistan de baas werden hebben ze allerlei regels uitgevaardigd. Laat ik iets noemen: In 1997 vaardigde Maulvi Qalamuddin namens het ‘Departement van Religieuze Observantie’ weer enkele nieuwe voorschriften uit, die vrouwen verboden hoge hakken te dragen, geluid te maken met hun schoenen wanneer ze liepen, en hun gezicht op te maken. Duizenden jeugdige ijveraars van zijn departement liepen op straat rond om via zwepen, lange stokken en kalasjnikovs deze nieuwe verboden er in te peperen. Hoe die ijveraars ooit die hoge hakken of de opgemaakte gezichten zouden kunnen zien is een raadsel, want de vrouwen zijn van top tot teen gehuld in de alles verbergende burqa. Eerdere beperkingen waren o.a. dat schoonheidssalons, kappersbedrijven en parfumerieën werden gesloten, en natuurlijk badhuizen voor vrouwen, de enige plaats waar warm water te krijgen was. Kleermakers kregen opdracht niet meer de maat van vrouwen te nemen; ze moesten de maten van hun vaste klanten uit het hoofd leren. Modebladen werden vernietigd. Je overtrad al een edict van de Taliban als je je nagels lakte, een foto van een vriend maakte, op een fluitje blies, op de maat klapte, een buitenlander uitnodigde voor de thee etc. Erger was nog dat vrouwen nergens meer mochten werken, alleen in de medische sector; daar hadden de Taliban zelf enig belang bij… En als vrouwen dan reisden mochten ze niet naast de chauffeur zitten. Daar veel vrouwen leerkrachten waren, viel het onderwijs aan jongeren zo ongeveer stil. De reden voor dit alles: Vrouwen en mannen moeten volledig gescheiden blijven, en daar er geen gescheiden vervoer noch gescheiden schoolgebouwen waren, werd het onderwijs maar gestopt. Alle sport werd ook voor vrouwen verboden. Al deze edicten, die hun rechtsgeldigheid niet aan de Koran kunnen ontlenen, mogen niet betwijfeld worden, want twijfel aan de Taliban is verraad aan de Islam en van de profeet Mohammed. De vraag is: Hoe islamitisch is dit alles? En waar en hoe vaak is dit gepraktiseerd in de islamitische geschiedenis? In Trouw [13-11-2010], tenslotte, verscheen een recensie van een nieuw boek van Philip Jenkins, Gods werelddeel. Christendom, islam en de religieuze crisis in Europa.  Jenkins voorziet in 2025 dat er in Europa 8% moslims zullen zijn, o.a. op grond van het dalende geboortecijfer. Ook zullen moslims zich meer en meer aanpassen aan onze cultuur, iets dat we nu al zien bij bijvoorbeeld Turkse meisjes in Amsterdam, die veelal zonder hoofddoek lopen, zelf een partner uitzoeken en één kind hebben. Jenkins wijst er ook op dat wij overmatig veel aandacht hebben voor extremistische moslims, de rabiate Saoedische versie van de islam. Tegelijk verwacht hij een opleving van het christendom in Europa, geïnspireerd door christenen uit o.a. Afrika. We behoeven ons, kortom, niet door angst te laten leiden.

 

Wat geloven moslims en christenen samen over God? [27-11-2010]

Als moslims nu eens de Apostolische Geloofsbelijdenis op zouden zeggen, een centrale en belangrijke geloofsbelijdenis van de christelijke kerk, wat zouden zij dan samen met christenen over God kunnen zeggen? Alfred Guillaume heeft een poging gewaagd -geslaagd naar mijn idee- om die geloofsbelijdenis onder woorden te brengen [ zie zijn -engelse- boek Islam, Penguin Books, p. 194]. Wie het onderstaande leest vraagt zich af waar toch al die discussies vandaan komen dat Allah een heel andere God zou zijn dan de God van de bijbel. Christenen en moslims bedoelen dezelfde God, ook al hebben zij van diezelfde God een ander beeld, want ook dat blijkt uit de belijdenis hieronder. Christenen en moslims belijden samen:

Wij geloven in één God, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde, en in Jezus Christus, die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria, opgevaren ten hemel, vanwaar Hij komen zal. Ik geloof in de Heilige Geest, in vergeving van zonden, wederopstanding van het vlees en een eeuwig leven.

Het is duidelijk wat er weggelaten is; daarom word ik ook geen moslim. Maar kijk nu eens wat er allemaal wel staat!!

 

Wilders, de rechtsspraak en de media [25-10-2010]

Met toenemende verbazing volg ik de ontwikkelingen rond Wilders. Ooit is hij begonnen door hardop te zeggen wat hij vond van moslims. Dat vonden velen met hem, dus vond hij brede steun. Alleen wat hij zei ging vaak veel verder dan wat men ooit bij de koffie ventileerde. Laat ik enkele uitspraken citeren: “Ik heb genoeg van de Koran in Nederland. Verbied dat ellendige boek zoals ook Mein Kampf verboden is!” [8 augustus 2007]. “Minister Vogelaar kwekt dat Nederland in de toekomst een joods-christelijk-islamitische traditie zal kennen en dat ze de islam wil helpen wortelen in de Nederlandse samenleving. Deze Minister toont daarmee aan dat ze knettergek is geworden.” [6 september 2007]. “Nederland staat aan de vooravond van een ‘tsunami van islamisering’. Moslims zullen de Nederlandse samenleving overspoelen en zorgen voor criminaliteit en overlast, ook op het platteland.” [6 oktober 2006]. “Met de komst van de aanstaande staatssecretarissen Ahmed Aboutaleb en Nebahat Albayrak (beiden PvdA) heeft de tsunami van islamisering ook het kabinet bereikt. Sterker nog, nu de heer Aboutaleb en mevrouw Albayrak lid worden van het kabinet, zijn de Marokkaanse en Turkse overheden feitelijk in het hart van het Nederlandse machtscentrum geïnfiltreerd.” [20 februari 2007]. “Als moslims hier willen blijven, moeten ze de helft uit de Koran scheuren en weggooien.” [13 februari 2007]. Het maken van de beledigende film ‘Fitna’ en het voorstel tot invoering van een ‘kopvoddentaks’ zijn andere voorbeelden van wat Wilders deed. Wilders verantwoordt zich nooit voor zijn uitspraken. Hij roept alleen maar wat, zij het met veel venijn. Ook nu voor de rechter deed hij er het zwijgen toe. Wat ik mij afvraag is hoe het kan dat zoveel Nederlanders het pikken dat iemand continu onware, overdreven en generaliserende uitspraken doet zonder enige argumentatie en ermee wegkomt. Velen steunen hem eerder -getuige de recente verkiezingen- dan dat ze zijn gedrag of opmerkingen afkeuren. Natuurlijk begrijp ik best dat velen hem ook hebben gestemd uit onvrede met ‘de’ politiek of het handelen van politieke partijen in ‘het Haagse’; men denkt dan dat Wilders in staat is om allerlei problemen op te lossen, ook al heeft hij op zo’n gebied nog nooit iets laten zien. De media hebben Wilders groot gemaakt. Ik moet zeggen dat hij ook maximale aandacht weet te creeëren. En de media stinken er in, wetend dat zeer velen hiervan smullen. Dus die zeer velen zijn minstens mede schuldig! 100% aandacht krijgt Wilders, zelfs als er geen enkele nieuwswaarde is. Het mooiste voorbeeld daarvan: Engeland had enige tijd geleden besloten om Wilders geen toegang te verlenen tot het Britse grondgebied; Wilders kondigde aan dat hij toch zou gaan. Hij ging, en een vliegtuig vol journalisten vloog er achteraan om met eigen ogen te zien dat Wilders het land niet binnenkwam. Nieuwswaarde 0,0%,  sensatie 100%. Over de kabinetsformatie zullen we het maar niet hebben. Maar CDA en VVD hadden zich nooit mogen uitleveren aan Wilders, die geen enkele verantwoordelijkheid draagt in het kabinet en dus kan blijven roepen wat hij wil. Waarom geeft men hem zoveel macht? Ook over het optreden van Wilders in Berlijn zal ik zwijgen; het is meer van hetzelfde. Maar altijd weer met maximaal effect: Angela Merkel kwam binnen enkele dagen met heel opzienbarende uitspraken… Nu de rechtszaak. Wilders weigerde iets te zeggen, geheel in lijn met alle eerdere keren dat hij aangevallen werd en zich niet verdedigde. Nu valt er niets te verdedigen, want zijn uitspraken deugen niet. Hij is geen man van nuances, zo hebben we gemerkt. Bovendien kan hij er erg slecht tegen als anderen ook zeggen wat ze denken; dan kan hij heel aangebrand reageren. De vrijheid die hij voor zichzelf claimt, mogen anderen klaarblijkelijk niet benutten. Terug naar de rechtszaal: Wilders zweeg. Hoewel, niet helemaal. Hij stond op scherp als het ging om de rechters. Die waren niet objectief. Kleine dingen werden uitvergroot door hem of zijn advocaat, die al even geil is op de media als zijn baas. De rechters hebben niet altijd handig gemanoevreerd, toegegeven. Het is daarom ook goed om opnieuw met een schone lei te beginnen. Maar om het proces oneerlijk te noemen, zoals Wilders doet, gaat veel te ver. Ook slaagt hij erin om voortdurend de schijn te wekken dat dit een politiek proces is. Dat is het niet; hij doet uitspraken, en die worden getoetst, dat is alles. Weer de vraag waarom zovelen dit –het is een politiek proces- slikken als zoete koek? Zoals zovelen ook mee gaan wauwelen over de Islam als ideologie, terwijl het een godsdienst is? Een klein foutje van de rechtbank wordt nu zo opgeblazen dat ineens de hele rechterlijke macht in Nederland ter discussie lijkt te staan of zich moet verdedigen. Het is de dwaasheid gekroond. Mijn voorstel is overigens om bij alle rechtszaken, maar zeker bij deze, de televisie te weren uit de rechtszaal. Processen veranderen door de aanwezigheid van deze media van karakter. Er komen oneigenlijke elementen de rechtszaal binnen. Het was goed genoeg dat mensen rechtszaken kunnen bijwonen, dat verslaggevers van kranten aanwezig mogen zijn. Maar mensen moeten dan de moeite nemen erheen te gaan, te investeren. Zij vertellen hun huisgenoten en vrienden wat er gebeurd is in de rechtszaal, zoals kleine krantenberichten de burger ook op de hoogte houden. Wat er nu gebeurt door de aanwezigheid van het mediacircus beïnvloedt het hele proces. Verdachten, advocaten en rechters krijgen nu als eerste zorg om te scoren voor de camera. Een uitglijder kan nu zo uitvergroot worden dat de zaak waar het om draait geheel uit het oog verloren wordt. Aarzelingen en scherpe vragen worden misschien achterwege gelaten want je weet maar nooit voor het oog van de tv… De verdachte kan de slachtofferrol aannemen – iets dat Wilders van nature ligt – en door de steun van de publieke opinie kan de rechter dan geen of een mildere straf opleggen. De tv in de rechtszaal is vooral sensatie en emotie. Maar daar draait het zo langzamerhand om in deze wereld. We zouden wijzer moeten zijn! Ik eindig zoals ik begonnen ben: Ik ben zeer verbaasd over alles wat er momenteel plaats vindt! Behalve deze woorden heb ik er eigenlijk geen woorden voor.

 

Een heel belangrijke fatwa tegen terrorisme en zelfmoordaanslagen! [18-3-2010]

De fatwa van Dr. Muhammad Tahir-ul-Qadri, allereerst gepubliceerd in Urdu, is een heel belangrijke ontwikkeling. Een fatwa is een juridisch-religieus advies, dat zwaarder weegt naarmate de autoriteit van de geleerde, die de fatwa uitspreekt, groter is. Op de persconferentie, waar de fatwa gepresenterd werd, waren journalisten, diplomaten en godsdienstige leiders aanwezig. Dr. Qadri is een belangrijke Pakistaanse religieuze leider. Het belang van de fatwa is dat dr. Qadri een flinke stap verder gaat dan vele andere moslims door ondubbelzinnig zelfmoordaanslagen en het doden van onschuldige burgers heel krachtig en onvoorwaardelijk te veroordelen. Mensen die dit doen kun je geen moslims meer noemen, zo zegt hij. Een dimensie van de fatwa is dat dr. Qadri speciale aandacht heeft voor jongere moslims, die in de war geraakt zijn door alle geweld dat gepleegd is en wordt uit naam van de Islam; dr. Qadri wil deze jongeren een duidelijke richting wijzen door categorisch en gefundeerd te zeggen: ‘Dit religieuze geweld is ten allen tijde ontoelaatbaar, zonder uitzondering. Het is nergens en nooit geoorloofd. Er is geen enkele  islamitische theologie te vinden die dit geweld ondersteunt, en mocht die theologie er wel zijn dan deugt zo’n theologie niet.’ Ik heb inmiddels de engelse versie van de fatwa gelezen, gepubliceerd in februari 2010 (‘Fatwa on Suicide Bombings & Terrorism’) en het is een indrukwekkend stuk van ruim 80 pagina’s. Heel duidelijk wordt aangegeven dat mensen die op deze wijze suicide plegen of anderen doden, niet behoeven te rekenen op het paradijs, laat staan op de bijbehorende maagden, volgens sommigen. Ook wordt helder naar voren gebracht dat het verboden is niet-moslims te doden of aan te vallen; zij mogen juist rekenen op bescherming, zeker van een islamitische overheid. Zelfs al zouden niet-moslims aan moslims kwaad berokkend hebben, dan nog is dat geen vrijbrief om zulke mensen te doden. Een heel belangrijke opmerking, omdat zo bijvoorbeeld het doden van Amerikanen die vochten in Irak of Nederlanders in Afghanistan, nooit gerechtvaardigd kan worden. Vrouwen, kinderen, bejaarden, hun levens zijn heilig. Uitgebreid verwijst dr. Qadri naar de Koran, de Hadith (de overleveringen rond de profeet Mohammed), de verschillende wetsscholen, de rechtgeleide kaliefen en vele anderen om zijn standpunt te onderbouwen dat terrorisme en  het willekeurig doden van mensen, zelfs in oorlogstijd, wat de islam betreft nooit aan de orde kan zijn. Op een festival voor moslims in Den Haag hebben islamgeleerden inmiddels de tekst van Dr. Qadri, zijn fatwa over en tegen terrorisme en zelfmoordaanslagen, omarmd. Moge moslims in vele landen volgen!

 

Homo’s weren van de heilige mis [4-3-2010]

Het weigeren van de communie aan Prins Carnaval is om twee redenen een onvergeeflijke fout. Het eerste is dat weer sexualiteit wordt uitgekozen om een punt te maken. Vroeger moesten mensen die ‘het’ gedaan hadden, vóór in de kerk schuld belijden. Is er ooit iemand naar voren gehaald die weer roddelbladen gelezen had, of de belasting getild, of diefstal had gepleegd? Hoeveel zondaars krijgen elke week de communie, tot priesters toe die jongetjes misbruiken, maar wat niet weet deert niet! Bovendien: de maaltijd is nu net bedoeld voor zondaars en niet voor heiligen.  Het tweede punt is al even fundamenteel. Woord en sacrament, preek en communie zijn even belangrijk en staan op dezelfde hoogte. Dus of je stuurt mensen helemaal weg of je laat ze helemaal toe. Wat zich hier wreekt is de onbijbelse leer dat brood en wijn veranderen in lichaam en bloed van Christus.Tot slot: Wie is er gastheer? Toch niet de priester of de paus. Het is de God die mensen nodigt uit de heggen en de steggen, want zijn huis moet vol worden.

 

Wilders, Knevel en Trouw [14-12-2009]

Vorige week had Andries Knevel o.a. dhr. Geert Wilders op bezoek. Ik vermoedde dat de heer Wilders veel aan het woord zou komen, en ging dus maar kijken. Het was precies wat er gebeurde: Knevel stelde soms best kritische vragen, maar dhr. Wilders kreeg veel te veel gelegenheid zijn standpunten, die zelden startpunten zijn, naar voren te brengen. Hij kon ook nog reclame maken voor komende activiteiten. Je merkte dat Knevel zelf gevoelig was voor bepaalde punten die dhr. Wilders aansneed, zoals over de kerstboom in een interreligieuze school: ja, zo’n kerstboom moet toch wel kunnen… [er was een school waar die boom weggedaan was om islamitische leerlingen in hun gevoelens te ontzien].

Jaap de Berg in ‘Trouw’, 12-12-2009, deed het beter. Hij citeerde een verslag uit ‘Onze Taal’ waarin taalkundigen de balans opmaken na het analyseren van de stijltrucs van Wilders. Ik geef hier iets uit door: ” Ook zij verwijzen naar de kerstboom van Knevel: ‘Wilders overdrijft: Eén mallotige schooldirectie neemt afscheid van de kerstboom en Wilders ziet -in  ‘Het Elfde Uuur’ deze week – onze dochters en kleindochters al gehoofddoekt rondlopen. Daarnaast gebruikt Wilders veel de  ‘ik’- vorm; ook dat geeft een sterk accent. Vervolgens beledigt hij voortdurend, bijv. met woorden als ‘kopvoddentaks’. Bij Knevel deze week beschimpte hij Jeltje van Nieuwenhoven in Den Haag als afgevaardigde van het ‘politbureau van de PvdA.’ Wilders is sterk in het geven van concrete voorbeelden: ‘Henk en Ingrid betalen voor Mohammed en Fatima’. Wilders bedient zich van zogenaamde feiten: ‘Het kabinetsbeleid is ronduit bagger.’ Hij is goed in het voorspellen van rampspoed: ‘Als wij de Islamisering niet stoppen zijn Eurabië en Nederrabië slechts een kwestie van tijd.’ Er is oorlogsretoriek bij Wilders: ‘De Islam is het paard van Troje. Slechts de PVV capituleert nooit.’ Wat ontbreekt bij al deze zaken zijn bewijsgronden. Op argumentatie scoort Wilders extreem laag.”

In de dialoog met andersdenkenden en andersgelovigen zijn er altijd een paar basisprincipes: Heb zelfkritiek, vergelijk niet jouw sterke punten met de zwakke van een ander, en geef de andere partij zo weer dat die partij zichzelf herkent in jouw schildering. Op deze beide cruciale punten scoort Wilders niet meer dan een 1.

Maar er is meer! Wilders mag er graag op wijzen dat het in islamitische landen niet altijd democratisch toe gaat. Maar hoe zit dat in de partij van dhr. Wilders zelf? Partijbijeenkomsten zijn veelal besloten en pers is zelden welkom. Je zou al die openheid wel moeten bieden; bezoekers van congressen kun je gewoon fouilleren. En wie maakt binnen de partij de dienst uit? Als buitenstaander krijg je de indruk dat dat vooral dhr. Wilders zelf is.

Volkomen terecht verwijst dhr. Wilders naar gewelddadige islamitische acties. Maar waarom niet gezegd dat dat alleen sommige moslims aangerekend moet worden? En waarom er niet bij gezegd dat miljoenen moslims in de wereld gewelddadige acties net zo afkeuren als dhr. Wilders doet? En waarom niet gewezen op het feit dat Palestijnse moslims ook onderdrukt worden door gewelddadige joodse kolonisten en dhr. Netanjahoe en zijn club? Waarom niet verteld dat, als we de gehele geschiedenis overzien, christenen ongetwijfeld meer bloed aan hun handen hebben dan moslims? Waarom niet verteld dat éen van de onderliggende oorzaken van islamitisch geweld het feit is dat alle moslimlanden op Jemen, Saoedi-Arabië en Afghanistan na soms eeuwen onderdrukt zijn door westerse, “christelijke” koloniale machten?

En over Afghanistan gesproken: Waarom niet verteld hoe hoog de cultuur daar was? Dat velen in Herat Frans spraken en naar de schouwburg gingen? Dat tot 1978 alles in Kaboel te koop was wat een mens maar wilde hebben? En vooral, dat de Taliban zich moslim noemen, maar dat je je af moet vragen wat voor soort moslims het dan zijn? Zijn de regels en de wetten van de taliban ooit eerder in de geschiedenis van de Islam zo bedacht en uitgevoerd? Hoe islamitisch was het toen de Taliban  vrouwen verboden hoge hakken te dragen, geluid te maken met hun schoenen wanneer ze liepen en hun gezicht op te maken [en wat zie je daarvan onder de boerka?]. Eerdere beperkingen waren o.a. dat schoonheidssalons, kappersbedrijven en parfumerieën werden gesloten, en natuurlijk badhuizen voor vrouwen, de enige plaats waar warm water te krijgen was. Kleermakers kregen opdracht niet meer de maat van vrouwen te nemen; ze moesten de maten van hun vaste klanten uit het hoofd leren. Zie je dat voor je? Modebladen werden vernietigd. Je overtrad al een edict van de Taliban als je je nagels lakte, een foto van een vriend maakte, op een fluitje blies, op de maat klapte, een buitenlander uitnodigde voor de thee etc. Erger was nog dat vrouwen nergens meer mochten werken, alleen in de medische sector; daar hadden de dappere strijders zelf uiteraard enig belang bij. Als vrouwen reisden mochten ze niet naast de chauffeur zitten. Daar veel vrouwen leerkrachten waren, en per auto of busje gehaald werden, viel het onderwijs aan jongeren zo ongeveer stil. Want vrouwen en mannen moeten volledig gescheiden blijven, en daar er geen gescheiden vervoer noch gescheiden schoolgebouwen waren, werd het onderwijs maar gestopt. Alle sport werd ook voor vrouwen verboden.

In Saoedi-Arabië mogen nu mannen en vrouwen weer samen onderwijs genieten in een prestigieuze instelling. Zaken gaan veranderen, zelfs daar. In de Emiraten zijn al meer vrouwelijke hoogleraars dan mannen.

Tot slot – want dit stuk zou heel lang kunnen worden-, adviseer ik dhr. Wilders om eens thee te drinken in Amsterdam met een Turks of Marokkaans gezin. En eens te luisteren, bijvoorbeeld naar die ouders die veel zorgen hebben omdat hun kinderen niets willen weten van enig moskee-bezoek. Er is niet alleen kerk- maar ook moskeeverlating. Kortom, iets meer oriëntatie zou dhr. Wilders heel goed kunnen gebruiken.