Het geweld van de orthodoxie

Dit artikel werd gepubliceerd onder de titel ‘Hoog tijd voor respectvolle omgang’, in het Friesch Dagblad op 9 december 2002.

In onze samenleving worden we met steeds meer geweld geconfronteerd. In een recente enquete onder jongeren scoorde de behoefte aan veiligheid op straat heel hoog. Want na Meindert Tjoelker zijn al zovelen meer door zinloos geweld omgekomen. Sommige mensen lijken absoluut niet meer tegen enige correctie te kunnen. Jongens in Venlo, die een oude dame molesteren en gecorrigeerd worden slaan er op los. Nachtclubgangers die amok maken of handtastelijk zijn en verwijderd worden, halen een pistool en schieten de portier dood. Je wilt niet horen dat er wat aan jou mankeert, dat er reden is om je gedrag te veranderen. Je neemt het niet en je slaat er op. De ANWB heeft officiëel verklaard gewelddadige klanten niet meer te helpen en als lid te schrappen; we hebben gehoord van leerkrachten die door ouders mishandeld worden en we weten van mensen die achter de kassa bedreigd worden. Er zijn dokters die geen nachtdiensten meer willen draaien op de EHBO omdat ze mishandeld worden en ook in het openbaar vervoer is geweld alom tegenwoordig. Naast geweld is nog een tweede woord bepalend geworden voor onze maatschappij. Dat is het woord emotie. Meer en meer uiten we onze emotie. We hebben het op grote schaal gezien in de politiek: Rond de moord op Pim Fortuyn, de verkiezingen daarna en de val van het kabinet. In de LPF leek er niemand te vinden die de ander uitnemender achtte dan zichzelf, integendeel, ieder diende slechts een eigen belang. Of ze nu Wijnschenk, de Jong, Van Ast of Heinsbroek heetten, ieder had een eigen agenda. Lees verder “Het geweld van de orthodoxie”

Islamitische uitnodiging tot dialoog afgewezen

Kritiek op de Protestantse reactie op ‘Een gemeenschappelijk woord’*

Inleiding

Het islamitische document A Common Word werd in 2007 gepubliceerd. Het is de wereldwijde verklaring aan de paus en andere christelijke leiders van 138 moslimgeleerden uit alle islamitische tradities over de belangrijkste overeenkomsten tussen islam en christendom, waarin ze onder meer verklaren dat de geboden om God en de naaste lief te hebben, zowel te vinden zijn in de Bijbel als in de Koran. Het is de eerste keer dat de islamitische oikoumenè zich richt tot de christelijke. Een historische gebeurtenis van formaat, die in de media veel te weinig aandacht kreeg! Vier kerkleden uit de Protestantse Kerk hebben zomer 2009 een brief aan de synode van de Protestantse Kerk geschreven over de dialoog met de islam op initiatief van dr. Hebe Kohlbrugge en drie andere ondertekenaars. De brief is mede ondertekend door vooraanstaande predikanten en theologen. De brief is allereerst een reactie op dat document A Common Word (Een Gemeenschappelijk Woord) dat door de Wereldraad van Kerken aan alle lidkerken is toegestuurd. Men schreef de brief echter ook omdat de synode in het voorjaar van 2010 een nota zal bespreken over de dialoog met moslims. In de brief geeft men drie kritische punten aan. Lees verder “Islamitische uitnodiging tot dialoog afgewezen”

Sex in Bijbel en Koran

De Koran

De islam ziet sex als een normale en natuurlijke behoefte van de mens. Symbolisch hiervoor is de belangrijke plaats die wordt toegekend aan sex in het paradijs. In de vertaling van Leemhuis staat in de koran, bijvoorbeeld soera 2: 25 dat er tuinen zijn, waar de rivieren onderdoor stromen; ‘voor hen die geloven en deugdelijke daden doen zijn daar reingemaakte echtgenotes en zij zullen daar altijd blijven.’ Het huwelijk is de basis voor een goed geordende samenleving. Sex hoort dus plaats te vinden binnen het huwelijk, als voorproefje van het paradijs. Man en vrouw vullen elkaar aan en zijn op elkaar aangewezen. Vrije sex geeft aanleiding tot chaos in de sociale orde en wordt afgewezen. Homosexueel gedrag wordt eveneens afgewezen omdat het gezien wordt als verzet tegen Gods schepping, waarin man en vrouw op elkaar aangewezen zijn.[1] Dit gedrag wordt in verband gebracht met het verhaal van Sodom en Lot, bijvoorbeeld soera 29: 28-35. Lees verder “Sex in Bijbel en Koran”

Teveel Jezus… en: Jezus in het gesprek met moslims

Teveel Jezus …

Dit artikel werd gepubliceerd in Woord & Dienst, op 10-12-2005.

Op 30 september 2005 werd in de synode van de Protestantse Kerk in Nederland een appèl besproken, getiteld Christus onze hoop. Tijdens die bespreking heb ik ter synode kritiek geuit op dit stuk. Na een inleiding handelen twee alinea’s in het stuk over de kerk. Dan komen er acht alinea’s alleen maar over Jezus. Ingeleid door ‘Hem willen we prijzen, … dienen, …eren, …liefhebben’. Of: ‘Hij is Gods liefde in eigen persoon, … de Bron, … vol vergeving’. Of: ‘Zonder Hem …’ Of: ‘In Hem…’

Het gaat maar door en eerlijk gezegd begon het mij flink te irriteren. Ik constateerde dat met enige verbazing bij mijzelf. Want ik beschouw mijzelf als een orthodox theoloog die het graag opneem voor de belijdenisgeschriften of voor een oud-kerkelijke belijdenis als die van Chalcedon, waar Jezus beleden wordt als waarlijk mens en als waarlijk Zoon van God. Waar val ik dan over? Ik val over teveel aandacht voor de christologie en te weinig aandacht voor de Vader en de Geest. Lees verder “Teveel Jezus… en: Jezus in het gesprek met moslims”

Discussie Kraan en Ouweneel over de islamnota van de PKN in het FD

Inleiding

In het Friesch Dagblad werd een discussie gevoerd over de islamnota van de Protestantse Kerk in Nederland, die in 2010 op de synode van die kerk behandeld werd. Kraan schreef daarover in het Friesch Dagblad op 27 oktober 2010: ‘Mag het een onsje meer zijn’? Ouweneel* reageerde in die krant op 9 november en schreef: ‘Burgumer dominee Kraan heeft het mis’. In de krant van 11 november antwoordde Kraan met het artikel ‘Islam zou doodbloeden als het niets met God van doen had’. Daarop schreef Ouweneel in de krant van 15 november ‘Kraan zegt veel waars maar zit ook mis met Koran uitleg’. Daarop sloot Kraan op 17 november de discussie met het artikel ‘Profeet Mohammed vertelde ook waarheid over God’. Hieronder volgen deze vijf artikelen. Lees verder “Discussie Kraan en Ouweneel over de islamnota van de PKN in het FD”

Osama bin Laden: zijn opkomst en dood

Het nieuws op 2 mei 2011 is dat een klein team van special forces Abbottabad binnendrong, zo’n honderd kilometer van de Pakistaanse hoofdstad Islamabad. Abbottabad is de plaats waar wij vaak doorreden, toegang ook tot de bergen in Pakistan. Obama stelde dat de VS zijn geholpen door Pakistan bij de zoektocht naar Bin Laden, maar Pakistan heeft ook toestemming moeten geven voor deze aktie, want Abbottabad is een plaats waar het leger opleidingsfaciliteiten heeft. Osama bin Laden leefde daar in een ommuurde compund, zoals er zoveel zijn in Pakistan; uit veiligheidsoverwegingen gebruikte hij daar geen telefoon noch internet. Het lichaam van Osama is geïdentificeerd en daarna in zee gegooid. De elitetroepen waren circa veertig minuten op Pakistaanse bodem om hun missie uit te voeren. De directeur van de CIA, Leon Panetta, heeft samen met andere functionarissen van de inlichtingendiensten vanuit de VS live meegekeken. ”Toen bekend werd dat de operatie een succes was, kregen de aanwezigen een behoorlijk groot applaus”, aldus de functionaris. Lees verder “Osama bin Laden: zijn opkomst en dood”

Vervolgnota PKN over islam stelt vaak teleur

In 2010 behandelde de synode van de Protestantse Kerk de nota ‘Integriteit en respect’, over de dialoog tussen christenen en moslims. Die nota kreeg veel kritiek, ook op de synode. Op deze website schreef ik op 27 oktober 2010 onder het hoofdje ‘Publicaties’ daarover het artikel ‘Mag het een onsje meer zijn?’ Vanwege alle reacties is er nu een Vervolgnota’ verschenen. Bij dit nieuwe stuk van ruim twintig bladzijden met bijlagen plaats ik enkele kanttekeningen.

De nota begint met de behandeling van een aantal reacties; dan komt een positiebepaling, die als uitgangspunt voor de toekomst dient en tenslotte worden inhoudelijke reacties op de oorspronkelijke nota weergegeven, zodat we enigszins weten welke kritiek destijds geuit is, voor zover die kritiek de opstellers bereikt heeft, want er was veel meer dan in de nota in kaart gebracht is. Lees verder “Vervolgnota PKN over islam stelt vaak teleur”

De Islamitische Staat typeert de islam niet

In Trouw schreef Ephimenco op 21 augustus 2014 dat de Islamitische Staat (IS) de zuivere islam vertegenwoordigt. Er is geen verschil tussen kalief Al-Bagdadi en Mohammed; beiden waren gewelddadig en de islam is door allerlei kaliefen met het kromzwaard gepropageerd. Zo luidt de stelling van Ephimenco, kort samengevat. Maar hij gaat te kort door de bocht en doet onrecht aan de geschiedenis en aan miljoenen moslims die heel vredelievend zijn. Lees verder “De Islamitische Staat typeert de islam niet”

Suurmond en de ingewikkelde werkelijkheid

Graag maak ik enkele kanttekeningen bij het artikel van Suurmond*. Soms ben ik het roerend met hem eens: een meisje met een korte rok vraagt niet om een verkrachting en is daar al helemaal niet schuldig aan! Het verhaal van Suurmond klinkt logisch en redelijk, maar doet helaas geen recht aan de ingewikkelde werkelijkheid. Dat zie je al in het begin als hij de vraag stelt: waarom zijn het nooit jonge christenen die zo’n bloedbad aanrichten? Maar zo lang is het toch niet geleden dat protestantse en roomse jongeren elkaar in Noord-Ierland overhoop schoten? Om maar één voorbeeld te noemen.

Suurmond schrijft: “De broers Kouachi haalden hun inspiratie uit het islamitische Midden-Oosten. Generaties na de dekolonisering bestaat daar nog steeds geen staat met een volwaardige democratie en vrijheid van meningsuiting”. Lees verder “Suurmond en de ingewikkelde werkelijkheid”