De verheerlijking op de berg volgens Lucas 9: 28-36

De uitleg van Lucas 9 hangt samen met de structuur van zijn hele evangelie. De hoofdstructuur van Lucas is als volgt: Allereerst is er, na de kerstgeschiedenis, aandacht voor het werk van Jezus in Galilea. Vervolgens zijn wel tien hoofdstukken gewijd aan de reis van Galilea naar Jeruzalem, 9: 51 – 19:27 [Lucas scheef ook het boek Handelingen, waarin door Paulus en anderen ook veel gereisd wordt]. Tenslotte is er dan het lijdensverhaal, het sterven van Jezus en zijn opstanding. Als je dit bedenkt is het heel veelzeggend dat bij Lucas het verhaal van de verheerlijking op de berg staat in hoofdstuk 9. Want vanaf 9: 51 begint de reis naar Jeruzalem. In 9:51 staat: Toen de tijd naderde dat Jezus van de aarde zou worden weggenomen, ging Hij vastberaden op weg naar Jeruzalem. Met andere woorden, net voordat de reis naar Jeruzalem begint is er dit verhaal van de Godservaring op de berg en krijgt Jezus de zo noodzakelijke bemoediging om die reis te aanvaarden. In Mattheüs en Marcus komt dit verhaal veel later. In Mattheüs bijvoorbeeld pas in hoofdstuk 17: 1-13. Daar staat het verhaal bovendien in een ander kader: Het kader dat de discipelen van het lijden van Jezus niet willen horen; Petrus bestrafte Jezus zelfs toen Hij over het lijden begon [16:22]. In het Johannes’ evangelie mist dit hele verhaal. Dat komt omdat bij Johannes de heerlijkheid van Jezus steeds aanwezig is*. Lees verder “De verheerlijking op de berg volgens Lucas 9: 28-36”

Afscheidspreek Bergum, 24 juni 2012

 

Opmerking: Hieronder staat de versie die ik in de dienst voor mij had. Aanvullingen ter plekke waren o.a. dat ik constateerde dat de burgemeester niet aanwezig was, in tegenstelling tot 15 jaar geleden, en dat ik dat evalueerde als functieverlies van de kerk. Ook gaf ik als voorbeelden van de ‘eigen koninkrijkjes’ in Bergum het optreden van kerkrentmeesters en OPA [oud papier actie].

Tekst: Mat. 25: 31-46

De verleiding was groot, gemeente, om in de verkondiging slechts terug te kijken naar 15 jaar Burgum. Wat is er gebeurd in die jaren? Wat ging er goed in de gemeente en wat niet? Hoe hebben we samen gefunctioneerd? Het zijn hachelijke vragen en ik wil er niet echt op ingaan behalve kort in het slot van de preek. Het liefst wil ik nog één keer het Woord van God centraal stellen en dat uitleggen, want ik heb dat altijd als een kerntaak beschouwd in mijn functioneren. Dat ik een tekst uitkoos die over het laatste oordeel gaat is niet ingegeven door de gedachte dat de dood na het pensioen het volgende station is. Ik koos de tekst omdat die de laatste jaren voor mijzelf heel fundamenteel geworden is in de ontmoeting met moslims. Lees verder “Afscheidspreek Bergum, 24 juni 2012”

Over Gods openbaring en leven na de dood

Hoe komt een predikant aan zijn tekst? Soms een inval, vaak door het landelijk preekrooster te volgen, soms door het lezen van een boek. Ik ben momenteel een recensie aan het schrijven over de ‘Christelijke dogmatiek’ van Van den Brink en van der Kooi* en werd geraakt door het motto van dat boek: Wat hebt u dat u niet hebt ontvangen? – 1 Kor. 4: 7. Al lezende dacht ik: Daar moet ik het met u vandaag maar eens over hebben, want het raakt aan heel belangrijke zaken, letterlijk van levensbelang. Lees verder “Over Gods openbaring en leven na de dood”

Eerste Advent en een brandende vraag…

Het nieuwe kerkelijk jaar begint weer met de periode van Advent. Advent is een tijd van verwachting [dat is ook de betekenis van het woord], een uitzien naar de komst van Hem in wie wij de Heer [h]erkennen. Het is ook voorbereidingstijd voor het feest van het licht, dat Christus in de wereld bracht. De periode van Advent is daarom een tijd van donkerheid, boete, inkeer, duisternis, voorbereiding, bezinning en ingetogenheid. We keren tot onszelf in, we dimmen de lichten, we staan nog eens extra stil bij het leed van zovelen en van onszelf. En we vragen ons af of er nu werkelijk verandering gekomen is door de komst van Christus in deze wereld. Lees verder “Eerste Advent en een brandende vraag…”

Moslims en Kerstfeest of: onze visie op de islam

 

Gemeente van onze Heer,

Als christelijke scholen Kerstfeest vieren dan behoeven moslim leerlingen niet thuis te blijven. De Koran bevestigt dat Jezus, in de Koran Isa genoemd, geboren is uit Maria. De Koran spreekt hooggestemd over Jezus; Hij is de enige profeet die zonder zonde is –dat geldt dus niet van Mohammed-, is bekleed met de Geest van de heiligheid en wordt messias genoemd, al lijkt dat woord niet precies hetzelfde te betekenen als in de Bijbel. Ook zal Hij terugkeren aan het einde van de tijden. De meeste moslims hebben Jezus hoger dan dat de meeste joden Jezus hebben. Het is maar dat we het weten.

De Koran lijkt echter te ontkennen dat Hij gekruisigd is. Dat is niet omdat moslims dat niet willen geloven, maar omdat zij een ander beeld van God hebben. Tussen twee haakjes: Ik denk dat joden, moslims en christenen dezelfde God bedoelen. Maar ze hebben wel elk hun eigen beeld van God. Lees verder “Moslims en Kerstfeest of: onze visie op de islam”

Elia op de Karmel en de baäls van onze tijd

Op Prinsjesdag is de miljoenennota weer gepresenteerd. Maar die begroting voor volgend jaar moet wel goedgekeurd worden en dus zien we minister Dijselbloem zich in alle bochten wringen om de oppositie te paaien, terwijl hij hen nauwelijks meer dan een verlepte en uitgebloeide roos te bieden heeft, die niemand in ontvangst wil nemen. Wat we zien is een kruideniersmentaliteit: een onsje meer van dit, een ons minder van dat. Wat we missen is visie. Eens anders en nieuw tegen de dingen aankijken, de crisis gebruiken om structurele veranderingen door te voeren. Een duurzame visie te bieden, maar ‘visie’ zit volgens de premier alleen maar in de weg. Zo blijven wij zitten met onze visie: Waarom moet een advocaat op de Zuidas in Amsterdam het honderdvoudige verdienen van een leraar voor een VMBO klas? Lees verder “Elia op de Karmel en de baäls van onze tijd”